Спаміж барвінкаў, ціхіх сноў,
Заспадабаўшы#Заспадабáцца#Спадабацца, упадабáцца, палюбiцца. дрэваў цень,
Ў сьвятле пазорных ліхтароў
Ляжаў дзяцюк, што дзіўны сьцень.
Ў руцэ міргала зырка#Зырка#Ярка. сьвечка,
Як мятлікі сьпявалі думкі,
Ноч зачыніла вечкай#Вéчка#Нáкрыўка, века. дзень,
На бусьнях#Бýсьнi#Вýсенцы, вýськi, бýськi, бусенцы, вусны. сьцёрла ўсе малюнкі.
Ён спачываў, сьвярбеў агонь,
Нехта паклаў на грудзі трэску.
Дрымотнік#Дрымотнiк#Сон-трава, сон (pulsalilla pratensis). сьціскнула далонь,
Ягоны твар сьвяжэй за фрэску.
Напэўна спаў, ён бачыў сны,
Здавалася, ня дыхаў нават.
А ведзьмакі і сьвятары
Вакол яго рабілі сабат.
|
|
